Vraag in verband met bekering
Pagina 1 van 1
Vraag in verband met bekering
Hallo iedereen.
Ik heb een lange rondreis van 10 maanden gemaakt in Maleisië en heb daar een Moslima meisje leren kennen (zelf ben ik Christen). We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht en ondertussen kan je stellen dat we reeds een jaar niet meer zonder elkaar kunnen. Haar familie heeft weet van de situatie en lijkt het te gedogen. Ik ben al meermaals bij haar familie op bezoek geweest en het zijn echt toffe mensen (en ze maken lekker eten!). Binnenkort reis ik weer naar ginder met de vraag of ik met haar mag trouwen. Ik ben er vrij zeker van dat haar familie er geen probleem mee zal hebben, maar ik zal wel moeten bekeren.
Hoe staan jullie tegenover een bekering die meer uit liefde gebeurt dan uit overtuiging voor de religie? Is hier begrip voor of is dit 'not done'. Ergens las ik dat dit wel kon omdat ik dan op lange termijn zou kunnen groeien naar het geloof toe. Maar ik wil mezelf en jullie ook niets wijsmaken: de kans dat ik sterk gelovig zal worden is vrij klein. In principe beschouw ik mezelf als agnost. Buiten het effectieve geloof in God ben ik er zeker van dat er leerrijke levenswijsheden in de Koran staan, waarmee ik wil zeggen dat ik Islam zeker apprecieer en er een positieve kijk op heb.
Ik wil niemand tegen de borst stoten maar vrees toch voor de reactie die ik zal krijgen als ik een Moskee binnenstap en eerlijk mijn verhaal vertel. Hoe pak ik dit best aan?
Alvast bedankt voor jullie begrip en raad.
Ik heb een lange rondreis van 10 maanden gemaakt in Maleisië en heb daar een Moslima meisje leren kennen (zelf ben ik Christen). We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht en ondertussen kan je stellen dat we reeds een jaar niet meer zonder elkaar kunnen. Haar familie heeft weet van de situatie en lijkt het te gedogen. Ik ben al meermaals bij haar familie op bezoek geweest en het zijn echt toffe mensen (en ze maken lekker eten!). Binnenkort reis ik weer naar ginder met de vraag of ik met haar mag trouwen. Ik ben er vrij zeker van dat haar familie er geen probleem mee zal hebben, maar ik zal wel moeten bekeren.
Hoe staan jullie tegenover een bekering die meer uit liefde gebeurt dan uit overtuiging voor de religie? Is hier begrip voor of is dit 'not done'. Ergens las ik dat dit wel kon omdat ik dan op lange termijn zou kunnen groeien naar het geloof toe. Maar ik wil mezelf en jullie ook niets wijsmaken: de kans dat ik sterk gelovig zal worden is vrij klein. In principe beschouw ik mezelf als agnost. Buiten het effectieve geloof in God ben ik er zeker van dat er leerrijke levenswijsheden in de Koran staan, waarmee ik wil zeggen dat ik Islam zeker apprecieer en er een positieve kijk op heb.
Ik wil niemand tegen de borst stoten maar vrees toch voor de reactie die ik zal krijgen als ik een Moskee binnenstap en eerlijk mijn verhaal vertel. Hoe pak ik dit best aan?
Alvast bedankt voor jullie begrip en raad.
newtoislam- Aantal berichten : 1
Registration date : 08-10-10
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum