Start/einde Ramadhaan

Salaam 'aleikoem,

Ik heb onderstaande tekst ontvangen via e-mail.

Aaangezien de discussie over het begin en het einde van de Ramadhaan elk jaar zich opnieuw voor doet, vond ik het toch de moeite om het te plaatsen.

Het meningsverschil

Het verschil onder de moslims met betrekking tot het vaststellen van de eerste dag van Ramadan en de dag voor Eid al-Fitr stamt af van de verschillende meningen onder de fuqaha' betreffende de welbekende kwestie, namelijk of het zien van de nieuwe maan in één land bindend is voor alle andere landen of dat elk land zijn eigen bezichtiging moet hebben. Dit is ook van toepassing op het vaststellen van het begin van de maand Dhul Hidjah en de datum voor Eid al-Adha.

Het feit dat de maan wereldwijd op verschillende tijden opkomt, is welbekend en wordt door geen enkele geleerde bestreden. De geleerden verschillen echter van mening over de vraag of dit van belang is of niet. Dit is een kwestie die onderhevig is aan idjtihaad en elke groep geleerden heeft zijn bewijs naar voren gebracht en beide groepen kunnen zelfs dezelfde tekst als bewijs citeren. Degene die de juiste mening bereikt heeft, zal twee beloningen ontvangen, één voor het verrichten van idjtihaad en één voor het juist zijn. Degene wiens mening onjuist is, zal nog steeds beloond worden voor zijn idjtihaad.

De mening dat het zien van de maan in één land bindend is voor alle andere landen, is de mening van de meerderheid van de geleerden en was de mening die de voorkeur kreeg van Shaykh Ibn Baaz:

Vanzelfsprekend is het gewenst dat de moslims verenigd zijn in het beginnen en beëindigen van het vasten en dit is iets dat vereist wordt door de sharee’ah, waar mogelijk, en er zijn slechts twee voorwaarden om dit te bereiken:

1. Alle moslimgeleerden moeten afstand nemen van het vertrouwen op berekeningen zoals de Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) en de vroegere generaties van deze ummah deden, en de maansbezichtiging volgen of het voltooien van dagen (in de maand), zoals werd uitgelegd door de Boodschapper van Allah (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) in de sahieh ahaadieth. Shaykh al-Islam Ibn Taymiyyah heeft in al-Fataawa (25/132, 133) gezegd dat de geleerden het er unaniem over eens waren dat het niet toegestaan is om af te gaan op berekeningen om het begin en eind van het vasten te bewijzen. Al-Haafiz heeft in al-Fath (4/127) overgeleverd dat al-Baaji zei: De consensus van de salaf is dat men niet moet afgaan op berekeningen en hun consensus is bewijs voor degenen die na hen komen.

2. Ze zouden zich moeten binden aan het volgen van het bezichtigen van de maan in enige moslimstaat die de sharie’ah van Allah volgt en zich aan die regels houdt. Als het in dat land bewezen is dat de nieuwe maan bezichtigd is met shar’i bewijs, met betrekking tot het beginnen of beëindigen van het vasten, dan moeten zij dat volgen, in overeenstemming met de woorden van de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem): “Vast wanneer je het ziet en stop met vasten wanneer je het ziet, en als het te bewolkt is, voltooi dan het aantal (dagen)” en “Wij zijn een ongeletterde natie, wij schrijven of berekenen niet. De maand is zo” en hij gebaarde drie maal met zijn handen en hield de derde keer zijn duim naar beneden. Toen zei hij: “of de maand is zo” en hij gebaarde met al zijn vingers, wat betekent dat de maand negenentwintig of dertig dagen kan zijn. Er zijn veel ahaadieth met een overeenkomstige betekenis, van Ibn ‘Umar, Abu Hurayrah, Hudhayfah ibn al-Yamaan en anderen. Het is bekend dat hetgeen de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zei niet alleen aan de mensen van Medina gericht was, maar het is gericht aan de gehele ummah in alle tijden en alle plaatsen tot de Dag der Opstanding. Als aan deze twee voorwaarden voldaan wordt, zullen alle moslimlanden in staat zijn om samen te vasten en samen het vasten te verbreken, en we vragen Allah om het hen mogelijk te maken om dat te doen en hen te helpen om met de islamitische sharie’ah te regeren en datgene wat er tegenin gaat, af te wijzen. Dat is uiteraard verplicht voor hen, want Allah zegt (interpretatie van de betekenis):

“Bij jouw Heer, zij geloven niet totdat zij jou laten oordelen over waar zij over van mening verschillen en dan in zichzelf geen weerstand vinden tegen wat jij oordeelde, en zij aanvaarden (het dan) volledig.” [al-Nisa’ 4:65]

De mening dat er verschillen kunnen zijn in de bezichtiging tussen verschillende landen is de correctere mening volgens de Shaafi'iyyah en het was de mening die de voorkeur kreeg van Shaykh al-Islaam Ibn Taymiyyah en Shaykh Ibn 'Uthaymien.

Aan Shaykh Ibn 'Uthaymien werd gevraagd:

Wat als de dag van 'Arafah verschilt omdat de maan op verschillende tijden wordt gezien in verschillende landen? Moeten we vasten volgens het bezichtigen van de maan in het land waar we verblijven of volgens het bezichtigen van de maan in al-Haramayn (de twee Heiligdommen in Saudi Arabië)?

Hij antwoordde: Dit is gebaseerd op een meningsverschil onder de geleerden: Is er slechts één bezichtiging van de maan voor de hele wereld of verschilt het afhankelijk van het moment waarop de maan opkomt op verschillende plaatsen?

De correcte mening is dat het verschilt afhankelijk van het moment waarop de maan opkomt in verschillende plaatsen. Bijvoorbeeld: als de nieuwe maan in Mekka gezien is, en het is vandaag de 9de, en de nieuwe maan is ergens anders een dag voor Mekka gezien, en de dag van 'Arafah in Mekka is de 10de voor hen, dan is het voor hen niet toegestaan om op deze dag te vasten, want het is Eid. Evenzo: als zij de nieuwe maan zien na Mekka, en de 9de in Mekka is voor hen de 8ste, dan moeten ze vasten op de dag die voor hen de 9de is, wat dan weer de 10de is in Mekka. Dit is de correcte mening, want de Profeet ((vrede en zegeningen van Allah zij met hem)) heeft gezegd: "Wanneer je het ziet (de nieuwe maan) vast dan en wanneer je het ziet, verbreek je vasten dan." Dus degenen die het niet gezien hebben op hun eigen locatie, hebben het niet gezien. Net zoals de mensen het er unaniem over eens zijn dat de tijden voor zonsopgang en zonsondergang verschillen volgens hun eigen locatie, zo worden de maanden ook per locatie bepaald, net zoals de dagelijkse tijden.

Madjmoe’ al-Fataawa, 20.


Moslims in niet-moslimlanden

Als moslims die in niet-moslim landen leven een islamitische organisatie of raad hebben waar ze zich toe kunnen wenden en op wiens bezichtiging van de maan ze kunnen vertrouwen om te bevestigen dat de maand begonnen en geëindigd is, dan heeft het Staande Comité een fatwa uitgevaardigd die stelt dat deze raad onder dezelfde leiding valt als een islamitische regering voor die moslims, dus moeten ze hen volgen met betrekking tot het begin en einde van de maand.
Maar als zij geen islamitische organisatie hebben, dan is het niet erg als zij een land volgen dat zij vertrouwen, die het bezichtigen van de maan volgens de sharie'ah volgt, geen astronomische berekeningen, zodat ze het vasten kunnen beginnen en eindigen met dat land.

Aan Shaykh Ibn Baaz werd de vraag gesteld over een persoon die in Spanje verbleef tijdens de Ramadan en vastte volgens het Land van de Twee Heiligdommen.

Hij antwoordde:

Wat je vermeld hebt over jouw vasten met ons en het verbreken van het vasten met ons omdat je in Spanje verbleef tijdens de Ramadan, daar is niets mis mee en er rust geen zonde op jou. De profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: "Vast wanneer je het (de nieuwe maan) ziet en stop met vasten wanneer je het ziet, en als het bewolkt is en je kunt het niet zien, voltooi dan het aantal dagen als dertig." Dit is algemeen in betekenis en geldt voor de hele ummah. Het Land van de Twee Heiligdommen verdient het het meest om gevolgd te worden omdat zij zich inspannen om volgens de sharie'ah te oordelen - moge Allah hen doen toenemen in leiding - en omdat je in een land verblijft dat niet volgens de islam geregeerd wordt en de mensen geen aandacht besteden aan de islamitische regels.

Madjmoe’ Fataawa Ibn Baaz, 15/105


Aan Shaykh Ibn ‘Uthaymien werd de vraag voorgelegd over een aantal mensen dat werkte voor de Saudische ambassade in het buitenland, die problemen hadden met het vasten van Ramadan en op de dag van 'Arafah. De broeders hadden zich in drie groepen opgesplitst:

Groep 1: vast met Saudi en verbreekt het vasten met Saudi.

Groep 2: vast met het land waar ze verblijven en verbreekt het vasten met hen.

Groep 3: vast Ramadan met het land waar ze verblijven maar vast de dag van 'Arafah met Saudi.

In de afgelopen 5 jaar, werd in het land waar zij verbleven noch de Ramadan noch de dag van 'Arafah op dezelfde dagen als Saudi gevast.

Het antwoord van de shaykh omvatte het volgende:

Er zijn meningsverschillen onder de geleerden over de vraag of het zien van de nieuwe maan in één deel van de moslimwereld voldoende is voor alle moslims, of alleen voor degenen die het gezien hebben en de mensen die in dezelfde regio wonen, of alleen voor degenen die het gezien hebben en de mensen die onder dezelfde regering leven?

Hij geeft aan dat de correcte mening is dat deze kwestie verwezen moet worden naar degenen die er kennis over hebben. Als de maan voor twee landen op hetzelfde moment opkomt, geldt de bezichtiging in één van de landen voor beide landen. Maar als de opkomst verschilt, dan heeft elk land zijn eigen uitspraak. Deze mening kreeg ook de voorkeur van Shaykh al-Islam Ibn Taymiyyah.

Uit soerah al-Baqarah 2:185 en de overlevering van de profeet (vrede zij met hem) die spreekt over het beginnen en eindigen van het vasten bij het zien van de nieuwe maan, wordt geïnterpreteerd dat het (verbreken van het) vasten niet verplicht is voor degenen die de nieuwe maan niet zien.

Er wordt ook een vergelijking gemaakt met het feit dat er consensus is onder de geleerden over de verschillende tijden van zonsopgang en zonsondergang per land, waardoor mensen ook op verschillende tijden hun dagelijkse vasten beginnen en verbreken. Hetzelfde zou gelden voor het begin en einde van het maandelijkse vasten.

Maar als verschillende regio's onder één regering vallen, moet het bevel van de leider om te beginnen of eindigen met vasten door iedereen gevolgd worden.
Op basis hiervan wordt gezegd dat je moet beginnen en stoppen met vasten samen met de mensen van het land waar je leeft, of dat nu in overeenstemming is met het land van herkomst of niet. Hetzelfde geldt voor de dag van 'Arafah.


Bronnen: http://www.islam-qa.com/en/cat/296

Mashallah, voor de post
Dit is echter niet het enige probleem bij het bepalen van de periode van het vasten, naast de genoemde discusie is er verder ook nog de discussie tussen het visueel zien van de maan en het wetenschappelijk berekenen van waneer de man zal opkomen (men kan de naam namelijk niet altijd zien als het bewolkt is bijvoorbeeld). Normaal gezien is de regel dat als je ze niet ziet, je er dus vanuitgaat dat ze er niet is. sommige groeperingen beweren nu echter dat zelfs als we het niet zien, we het wel kunnen berekenen. Wat men niet bij stil staat is echter dat deze berekeningen niet nauwkeurig zijn. Zo is het namelijk al gebeurt dat de berekening voorspelden dat de maan nog niet te zien was, terwijl die wel al zichtbaar was! Men vertrouwde de berekeningen zo blindelings dat men zelfs de sheiks van leugens ging beschuldigen omdat zij beweerden de maan wél gezien te hebben.

Nu ik ben geen expert in de desbetreffende berekeningen, maar ik heb wel een wetenschappelijke achtergrond en als je't mij vraagt zijn er genoeg problemen om aan te nemen dat de berekeningen een dag foutmarge kunnen hebben. Om dan nog maar niet te spreken over het feit dat wij niet het recht hebben de shariah aan te passen. Zelfs al zouden de berekeningen juist zijn, als de regel zegt dat we enkel beginnen te vasten als we de maan zien dan moeten we die zo volgen. Het belangerijkste is namelijk niet dat wij de maan volgen maar wél dat we Allah subhana wa ta'ala volgen!

En Allah subhana wa ta'ala weet het best.

“Vast wanneer je het ziet en stop met vasten wanneer je het ziet, en als het te bewolkt is, voltooi dan het aantal (dagen)” en “Wij zijn een ongeletterde natie, wij schrijven of berekenen niet. De maand is zo” en hij gebaarde drie maal met zijn handen en hield de derde keer zijn duim naar beneden. Toen zei hij: “of de maand is zo” en hij gebaarde met al zijn vingers, wat betekent dat de maand negenentwintig of dertig dagen kan zijn. Er zijn veel ahaadieth met een overeenkomstige betekenis, van Ibn ‘Umar, Abu Hurayrah, Hudhayfah ibn al-Yamaan en anderen.

Ik denk dat dit wel heel duidelijk is...

Verder vind ik dat we daar niet te veel over moeten discussieren aangezien deze taak niet voor ons is weg gelegd. Er is meningsverschil, maar het is ook belangrijk dat men als een gemeenschap moet denken en die verdeeldheid moet vermijden. (makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk)

wa Allahoe A'lam